Forum - Stowarzyszenie Empatia

"Szwecja: stop bezkarności zoofilów"
24.03.2011

Anna Nowacka-Isaksson z portalu rp.pl informuje, że w Szwecji jest w przygotowaniu projekt ustawy zakazującej zoofilii, który trafi pod obrady parlamentu prawdopodobnie za rok. Wnioskodawczynią jest posłanka socjaldemokratka, która podkreśla naganność zoofilii ze względu na cierpienie fizyczne i psychiczne zwierząt.

To dobry kierunek, bo, jak zauważa autorka artykułu, w 1944 roku zoofilię zdepenalizowano wraz z (sic!) homoseksualizmem deklarując, że nie należy ingerować w życie seksualne obywateli (kolejne sic! łamane na sick!dla depenalizacji zoofilii, nie homoseksualizmu). Czy zatem panujący wcześniej zakaz homoseksualizmu i zoofilii wynikał z tego, że religie chrześcijańskie wrzucają te dwie sprawy do jednego wora? Wygląda na to, że sekularyzacja pomogła nieheteroseksualnym ludziom wydobywając ich z kleszczy usankcjonowanego anachronicznego przesądu. Nie spieszy się jednak specjalnie z wystąpieniem w obronie istot pozaludzkich. Penalizacja zoofilii dopiero grubo pół wieku później. Promocja weganizmu, jak wszędzie indziej, w powijakach.

Jak donosi dziennikarka Guardiana Victoria Bekiempis, na Florydzie, 1 października 2011 weszło w życie prawo, które zabrania ludziom jakichkolwiek kontaktów seksualnych ze zwierzętami pozaludzkimi (ciekawe, czy tylko autorka użyła tego wyrażenia "non-human animals" czy też znalazło się ono w przepisie; nie mogłam niestety sprawdzić, bo nie działa link). Za złamanie tego prawa grozi kara więzienia do 1 roku.

Okazuje się, że w USA jest spora grupa entuzjastów seksu ze zwierzętami pozaludzkimi, którzy mówią o tym głośno, niedawno wyszła też książka Malcolma Brennera "Wet Goddess" o jego rzekomej relacji seksualnej z delfinicą.

Autorka popierając zakaz pisze:


Zgadzam się z powyższym. Wypada tylko żałować, że nikt nie myśli o równie trudnej do uzyskania zgodzie zwierząt eksploatowanych dla przemysłu spożywczego, odzieżowego i rozrywkowego. O ile książka Brennera mogła z łatwością wzbudzić kontrowersję, krzyk i oburzenie szerokiej opinii publicznej, o tyle dziennik właściciela fermy jajczarskiej prawdopodobnie zainteresowałby co najwyżej kolegów i koleżanki po fachu.


Najwyraźniej, ważniejsza od okrucieństwa jest perwersja, skoro okrucieństwo bez ewidentnej perwersji, to swojskie, systemowe, racjonalnie wpisane w biznes plan ma się legalnie i dobrze.

Przy okazji, autorka wspomniała esej Petera Singera z 2001 r pt. "Heavy petting", gdzie omawiając powszechny i gwałtowny sprzeciw wobec seksu ze zwierzętami, wskazuje jako główny powód naszą chęć odseparowania się od nich, gatunkowizm, a nie czyjąś krzywdę.