"Happy Meat" Francione vs Friedrich
Napisane: 7 sty 2013, o 21:20W swoim niedawnym wpisie Francione zamieszcza polemikę z Bruce'm Fredrichem wcześniej z PETA, obecnie Farm Sanctuary.
Jest to oczywiście dyskusja na temat różnicy w podejściu do sposobu obrony praw zwierząt, która na tym forum była poruszana także dziesiątki razy.
Całość w linku powyżej a poniżej przetłumaczona spora część owej dyskusji.
Stanowisko Francione
Francione rozróżnia dwa pojęcia: regulacjonistów (regulationist) i abolicjonistów (abolitionist). Regulacjonistom przypisuje : 1) reformy polepszenia dobrostanu zwierząt, 2) kampanie jednotematowe (single issue campaigns) i 3) promowanie produktów zwierzęcych traktowanych "humanitarnie". Rozróżnia wśród regulacjonistów tych których ostatecznym celem jest porzucenie produktów zwierzęcych kiedyś w przyszłości i tych którzy chcą tylko polepszenia warunków bytowania zwierząt, bez zmiany imperatywu moralnego wobec zwierząt.
Tutaj mały wtręt ode mnie - w Empatii, chociaż jesteśmy abolicjonistami mamy dosyć dużo kampanii jednotematowych. Nie są to jednak moim zdaniem kampanie typowo jednotematowe - zawsze staramy się przy okazji jednego tematu (np. futra czy ryb) stawiać go w odniesieniu do całościowego podejścia człowieka do zwierząt. Podkreślamy więc podczas Dnia Ryby że po pierwsze to nie tylko karp, a po drugie to nie tylko ryby.
Wracając do polemiki: Francione pisze że że abolicjoniści odrzucają postawę regulacjonistów gdyż uważają że nie można usprawiedliwiać wykorzystywania zwierząt, jakkolwiek "ludzkie" by ono nie było. Przy okazji wskazuje trzy praktyczne powody dla takiej postawy:
1) Środki służące polepszeniu dobrostanu zwierząt przynoszą małą , jeśli w ogóle ochronę zwierzętom, głównie z powodów ekonomicznych. Minęło ponad 200 lat reform a eksploatujemy zwierzęta bardziej niż kiedykolwiek.
Okazuje się że wiele reform nawet zwiększa efektywność produktów zwierzęcych, Francione daje przykład gazowania drobiu.
2) Społeczeństwo czuje się moralnie lepiej dzięki rzekomemu polepszaniu dobrostanu zwierząt i w praktyce kampanie regulacjonistów mogą zachęcać do spożywania produktów zwierzęcych. Tu padają sztandarowe przykłady "wskazującego drogę" McDonaldsa i nagrody dla projektantów rzeźni.
3) Kampanie jednotematyczne ponieważ w błędny sposób przedstawiają niektóre formy eksploatacji jako gorsze niż inne (np. futra w porównaniu do skór), chociaż tak w rzeczywistości nie jest.
Walkę na rzecz zwierząt Francione przedstawiaja jako grę o sumie zerowej : każdy wysiłek dla polepszenia dobrostanu zwierząt mógłby być poświęcony dla przedstawiania abolicjonistycznego podejścia.
Odpowiedź Friedricha:
Bruce twierdzi że Francione mylnie ocenia poglądy PETA i Singera (czyli według niego regulacjonistów). Twierdzi że są oni abolicjonistami którzy stawiają weganizm jako moralną podstawę popierając jednocześnie reformy i kampanie jednotematowe.
Ponadto organizacje abolicjonistyczne, do których Bruce zalicza Mercy for Animals, Vegan Outreach, PETA, COK, the Humane League, Farm Sanctuary i które według niego przekazują wegańśki przekaz, jednocześnie popiera reformy i kampanie jednotematowe, ponieważ redukuje to cierpienie zwierząt i zmniejsza konsumpcję mięsa.
Następnie Friedrich opisuje jak według niego reformy dają ulgę zwierzętom. Następnie porównuje reformy z ruchem przeciw karze śmierci oraz twierdzi że gdyby byli ludzie którzy nie unikną śmierci to aktywiści walczyliby o to by ich śmierć była możliwie bezbolesna.
Kraje Europejskie które wprowadziły zakaz chowu klatkowego odnotowały zmniejszenie ilości spożycia jajek w porównaniu do krajów którego zakazu nie wprowadziły. Przekaz medialny towarzyszący konkretnym reformom prowadzi do ogólnego zmniejszenia spożycia produktów zwierzęcych.
Friedrich pisze o milionach wydanych przez firmy wykorzystujące zwierzęta przeciwko wprowadzeniu reformom welfarystycznym. Daje przykład 10 milionów dolarów wydanych przez przemysł wykorzystujący świnie i kury by odrzucić reformę w Californii, której Francione wraz z przemysłem mięsnym był przeciwnym.
Konkludując Friedrich twierdzi że reformy które zmniejszają cierpienie zwierząt których jedyną alternatywą jest więcej cierpienia powinny zyskać poparcie myślących abolicjonistów. Dodając do tego empiryczne dowody na zmniejszenie konsumpcji i zmiany społeczne łatwo zrozumieć czemu większość organizacji popiera zakazywanie najbardziej drastycznych praktyk .
I teraz w drugą stronę: stanowisko Friedricha i odpowiedź Francione
Stanowisko Friedricha:
Na początku Friedrich powtarza swoje argumenty z odpowiedzi do Francione o powodach dla których popiera reformy.
Pisze o złotej zasadzie : by rozważyć punkt widzenia ze strony zwierząt.
Obrazowo porównuje życie zwierząt w warunkach bez reformy i z nią.
Daje hipotetyczny przykład sytuacji kiedy to ludzie byliby przetrzymywani bez nadziei na uwolnienie i twierdz że aktywiści praw człowieka domagaliby się poprawy warunków ich bytowania. Kolejny przykład: akcja Amnesty International które domaga się poprawy warunków ludzi którzy w ogóle nie powinni się znaleźć w więzieniach. Jeśli Amnesty nie jest w stanie uzyskać uwolnienia więźnia politycznego i tak walczy o zaprzestanie tortur na nim, nawet jeśli warunki przetrzymywania są skrajnie nieludzkie. Chcą oswobodzenia więźniów, ale chcą też lepszego traktowania.
Aktywiści którzy walczyli o prawa obywatelskie czy kobiet nie twierdzą że natychmiastowa i kompletna równość to były jedyne rzeczy o które oni walczyli. Łączyli oni skuteczną retorykę która zawierała zarówno szeroką wizję zmiany jak i częściową poprawę: zakończenie niewolnictwa, potem segregacji, prawa uczestnictwa w wyborach itd. , każdą reformę traktując jako krok do osiągnięcia ostatecznego celu.
Kiedy społeczeństwo zrozumie że zwierzęta hodowlane posiadają swoje istotne interesy które mają znaczenie, obudzi się w nich zasada konsekwencji i wtedy łatwiej będzie argumentować żeby rozważyć w ogóle sens zabijania zwierząt i zjadania ich.
Konkluzja
Organizacja Frierdricha, Farm Sanctuary nigdy nie będzie popierać konsumpcji produktów zwierzęcych. Ich główny przekaz zawsze będzie skoncentrowany na promowaniu weganizmu. Sam Friedrich napisał artykuł o tym że termin "Happy Meat" to oksymoron, zawiera sprzeczność sam w sobie.
Ponieważ są organizacją praw zwierząt , zawsze będą popierać wyeliminowanie najgorszych praktyk w interesie wyzwolenia zwierząt.
Odpowiedź Francione
Francione nie zgadza się z Friedrichem z tym że Farm Sanctuary nie popiera "ludzkich" produktów zwierzęcych . Daje przykład poparcia dla firmy Whole Foods za pionierskie inicjatywy. Takie stanowisko według niego to oczywiste poparcie "ludzkiego" eksploatowania zwierząt,
Według niego organizacje praw zwierząt nigdy nie powinny promować, chwalić przemysłu zwierzęcego i jego standardów. Powinne one mieć jasny przekaz, stanowczo popierający jakiekolwiek wykorzystanie zwierząt. Powinny mieć jeden cel: zmniejszenie popytu. Promowanie "współczującej" konsumpcji tylko podtrzymuje popyt i sprawia że ludzie czują się psychicznie lepiej jedząc produkty zwierzęce.
Jeśli chodzi o przykład z Amnesty International , Francione daje kontrargument że Amnesty nie daje żadnych nagród czy zatwierdzających etykietek dla osób które torturują ludzie mniej. Tak samo nie powinny organizacje praw zwierząt.
Bruce postrzega weganizm jako sposób na zmniejszenie cierpienia zwierząt a nie jako zmianę moralnego imperatywu.
Zwycięstwa jakimi mają być reformy przez ostatnią dekadę Francione widzi jako miliony wydane na bardzo małe benefity dla zwierząt. Wspomina że w chwili obecnej Farm Sanctuary popiera wprowadzenie prawa wprowadzającego ulepszone klatki, chociaż nawet konserwatywne Compassion in World Farming dostrzega że owe klatki nie rozwiązują największych problemów dotychczasowych klatek.
Przytaczane są badania które mówią o tym że alternatywy wprowadzone dzięki reformom obniżyły koszty produkcji i przemysł wprowadziłby te reformy i tak, a te reformy nie powinny być promowane jako środki ruchu praw zwierząt.
Francione twierdzi też że nie ma wiarygodnych dowodów na to że reformy prowadzą do zmniejszenia konsumpcji produktów zwierzęcych. Czytamy za to coraz częściej o ludziach którzy wrócili do jedzenia mięsa ponieważ są produkowane ze współczuciem lub noszą etykietki organizacji prozwierzęcych. Nie ma też żadnych dowodów że reformy prowadzą do abolicji.
Podsumowując : nie znieśliśmy niewolnictwa przez zrobienia go istotnie bardziej ludzkim.
Tak samo nigdy nie zniesiemy niewolnictwa zwierząt tak długo jak promujemy regulowaną ich eksploatację.
Jest to oczywiście dyskusja na temat różnicy w podejściu do sposobu obrony praw zwierząt, która na tym forum była poruszana także dziesiątki razy.
Całość w linku powyżej a poniżej przetłumaczona spora część owej dyskusji.
Stanowisko Francione
Francione rozróżnia dwa pojęcia: regulacjonistów (regulationist) i abolicjonistów (abolitionist). Regulacjonistom przypisuje : 1) reformy polepszenia dobrostanu zwierząt, 2) kampanie jednotematowe (single issue campaigns) i 3) promowanie produktów zwierzęcych traktowanych "humanitarnie". Rozróżnia wśród regulacjonistów tych których ostatecznym celem jest porzucenie produktów zwierzęcych kiedyś w przyszłości i tych którzy chcą tylko polepszenia warunków bytowania zwierząt, bez zmiany imperatywu moralnego wobec zwierząt.
Tutaj mały wtręt ode mnie - w Empatii, chociaż jesteśmy abolicjonistami mamy dosyć dużo kampanii jednotematowych. Nie są to jednak moim zdaniem kampanie typowo jednotematowe - zawsze staramy się przy okazji jednego tematu (np. futra czy ryb) stawiać go w odniesieniu do całościowego podejścia człowieka do zwierząt. Podkreślamy więc podczas Dnia Ryby że po pierwsze to nie tylko karp, a po drugie to nie tylko ryby.
Wracając do polemiki: Francione pisze że że abolicjoniści odrzucają postawę regulacjonistów gdyż uważają że nie można usprawiedliwiać wykorzystywania zwierząt, jakkolwiek "ludzkie" by ono nie było. Przy okazji wskazuje trzy praktyczne powody dla takiej postawy:
1) Środki służące polepszeniu dobrostanu zwierząt przynoszą małą , jeśli w ogóle ochronę zwierzętom, głównie z powodów ekonomicznych. Minęło ponad 200 lat reform a eksploatujemy zwierzęta bardziej niż kiedykolwiek.
Okazuje się że wiele reform nawet zwiększa efektywność produktów zwierzęcych, Francione daje przykład gazowania drobiu.
2) Społeczeństwo czuje się moralnie lepiej dzięki rzekomemu polepszaniu dobrostanu zwierząt i w praktyce kampanie regulacjonistów mogą zachęcać do spożywania produktów zwierzęcych. Tu padają sztandarowe przykłady "wskazującego drogę" McDonaldsa i nagrody dla projektantów rzeźni.
3) Kampanie jednotematyczne ponieważ w błędny sposób przedstawiają niektóre formy eksploatacji jako gorsze niż inne (np. futra w porównaniu do skór), chociaż tak w rzeczywistości nie jest.
Walkę na rzecz zwierząt Francione przedstawiaja jako grę o sumie zerowej : każdy wysiłek dla polepszenia dobrostanu zwierząt mógłby być poświęcony dla przedstawiania abolicjonistycznego podejścia.
Odpowiedź Friedricha:
Bruce twierdzi że Francione mylnie ocenia poglądy PETA i Singera (czyli według niego regulacjonistów). Twierdzi że są oni abolicjonistami którzy stawiają weganizm jako moralną podstawę popierając jednocześnie reformy i kampanie jednotematowe.
Ponadto organizacje abolicjonistyczne, do których Bruce zalicza Mercy for Animals, Vegan Outreach, PETA, COK, the Humane League, Farm Sanctuary i które według niego przekazują wegańśki przekaz, jednocześnie popiera reformy i kampanie jednotematowe, ponieważ redukuje to cierpienie zwierząt i zmniejsza konsumpcję mięsa.
Następnie Friedrich opisuje jak według niego reformy dają ulgę zwierzętom. Następnie porównuje reformy z ruchem przeciw karze śmierci oraz twierdzi że gdyby byli ludzie którzy nie unikną śmierci to aktywiści walczyliby o to by ich śmierć była możliwie bezbolesna.
Kraje Europejskie które wprowadziły zakaz chowu klatkowego odnotowały zmniejszenie ilości spożycia jajek w porównaniu do krajów którego zakazu nie wprowadziły. Przekaz medialny towarzyszący konkretnym reformom prowadzi do ogólnego zmniejszenia spożycia produktów zwierzęcych.
Friedrich pisze o milionach wydanych przez firmy wykorzystujące zwierzęta przeciwko wprowadzeniu reformom welfarystycznym. Daje przykład 10 milionów dolarów wydanych przez przemysł wykorzystujący świnie i kury by odrzucić reformę w Californii, której Francione wraz z przemysłem mięsnym był przeciwnym.
Konkludując Friedrich twierdzi że reformy które zmniejszają cierpienie zwierząt których jedyną alternatywą jest więcej cierpienia powinny zyskać poparcie myślących abolicjonistów. Dodając do tego empiryczne dowody na zmniejszenie konsumpcji i zmiany społeczne łatwo zrozumieć czemu większość organizacji popiera zakazywanie najbardziej drastycznych praktyk .
I teraz w drugą stronę: stanowisko Friedricha i odpowiedź Francione
Stanowisko Friedricha:
Na początku Friedrich powtarza swoje argumenty z odpowiedzi do Francione o powodach dla których popiera reformy.
Pisze o złotej zasadzie : by rozważyć punkt widzenia ze strony zwierząt.
Obrazowo porównuje życie zwierząt w warunkach bez reformy i z nią.
Daje hipotetyczny przykład sytuacji kiedy to ludzie byliby przetrzymywani bez nadziei na uwolnienie i twierdz że aktywiści praw człowieka domagaliby się poprawy warunków ich bytowania. Kolejny przykład: akcja Amnesty International które domaga się poprawy warunków ludzi którzy w ogóle nie powinni się znaleźć w więzieniach. Jeśli Amnesty nie jest w stanie uzyskać uwolnienia więźnia politycznego i tak walczy o zaprzestanie tortur na nim, nawet jeśli warunki przetrzymywania są skrajnie nieludzkie. Chcą oswobodzenia więźniów, ale chcą też lepszego traktowania.
Aktywiści którzy walczyli o prawa obywatelskie czy kobiet nie twierdzą że natychmiastowa i kompletna równość to były jedyne rzeczy o które oni walczyli. Łączyli oni skuteczną retorykę która zawierała zarówno szeroką wizję zmiany jak i częściową poprawę: zakończenie niewolnictwa, potem segregacji, prawa uczestnictwa w wyborach itd. , każdą reformę traktując jako krok do osiągnięcia ostatecznego celu.
Kiedy społeczeństwo zrozumie że zwierzęta hodowlane posiadają swoje istotne interesy które mają znaczenie, obudzi się w nich zasada konsekwencji i wtedy łatwiej będzie argumentować żeby rozważyć w ogóle sens zabijania zwierząt i zjadania ich.
Konkluzja
Organizacja Frierdricha, Farm Sanctuary nigdy nie będzie popierać konsumpcji produktów zwierzęcych. Ich główny przekaz zawsze będzie skoncentrowany na promowaniu weganizmu. Sam Friedrich napisał artykuł o tym że termin "Happy Meat" to oksymoron, zawiera sprzeczność sam w sobie.
Ponieważ są organizacją praw zwierząt , zawsze będą popierać wyeliminowanie najgorszych praktyk w interesie wyzwolenia zwierząt.
Odpowiedź Francione
Francione nie zgadza się z Friedrichem z tym że Farm Sanctuary nie popiera "ludzkich" produktów zwierzęcych . Daje przykład poparcia dla firmy Whole Foods za pionierskie inicjatywy. Takie stanowisko według niego to oczywiste poparcie "ludzkiego" eksploatowania zwierząt,
Według niego organizacje praw zwierząt nigdy nie powinny promować, chwalić przemysłu zwierzęcego i jego standardów. Powinne one mieć jasny przekaz, stanowczo popierający jakiekolwiek wykorzystanie zwierząt. Powinny mieć jeden cel: zmniejszenie popytu. Promowanie "współczującej" konsumpcji tylko podtrzymuje popyt i sprawia że ludzie czują się psychicznie lepiej jedząc produkty zwierzęce.
Jeśli chodzi o przykład z Amnesty International , Francione daje kontrargument że Amnesty nie daje żadnych nagród czy zatwierdzających etykietek dla osób które torturują ludzie mniej. Tak samo nie powinny organizacje praw zwierząt.
Bruce postrzega weganizm jako sposób na zmniejszenie cierpienia zwierząt a nie jako zmianę moralnego imperatywu.
Zwycięstwa jakimi mają być reformy przez ostatnią dekadę Francione widzi jako miliony wydane na bardzo małe benefity dla zwierząt. Wspomina że w chwili obecnej Farm Sanctuary popiera wprowadzenie prawa wprowadzającego ulepszone klatki, chociaż nawet konserwatywne Compassion in World Farming dostrzega że owe klatki nie rozwiązują największych problemów dotychczasowych klatek.
Przytaczane są badania które mówią o tym że alternatywy wprowadzone dzięki reformom obniżyły koszty produkcji i przemysł wprowadziłby te reformy i tak, a te reformy nie powinny być promowane jako środki ruchu praw zwierząt.
Francione twierdzi też że nie ma wiarygodnych dowodów na to że reformy prowadzą do zmniejszenia konsumpcji produktów zwierzęcych. Czytamy za to coraz częściej o ludziach którzy wrócili do jedzenia mięsa ponieważ są produkowane ze współczuciem lub noszą etykietki organizacji prozwierzęcych. Nie ma też żadnych dowodów że reformy prowadzą do abolicji.
Podsumowując : nie znieśliśmy niewolnictwa przez zrobienia go istotnie bardziej ludzkim.
Tak samo nigdy nie zniesiemy niewolnictwa zwierząt tak długo jak promujemy regulowaną ich eksploatację.
